مولانا

 

هرچه گوید مرد عاشق، بوی عشق
از دهانش می جهد در کوی عشق
گر بگوید فقه، فقر آید همه
بوی فقر آید از آن خوش دمدمه

ور بگوید کفر، دارد بوی دین
ور به شک گوید، شکش گردد یقین

مولانا

انسان عاشق در مقام و مرتبه عشق نمی تواند عشق خود را پنهان کند و اگر درباره فقه که مقید به احکام ظاهری است حرف بزند رنگ درویشی که مقید به احکام باطنی است از سخنانش استنباط می شود و اگر کلمات کفر آمیز به زبان آورد بوی دین و ایمان می دهد...